حقایق کمی شناخته شده درباره پروژه زاگرس - و چرا اهمیت دارند

وزیر ارشاد ادامه داد: چند بار در نطق پیش از دستور دولت به این موضوع اشاره کردم و رئیس جمهور هم مرتب پیگیر حل مسئله کاغذ هستند. چند بار در نطق پیش از دستور دولت به این موضوع اشاره کردم و رئیس جمهور هم مرتب پیگیر حل مسئله کاغذ هستند. از جمله کارهایی که تاکنون روی پروژه زاگرس صورت گرفته میتوان به: خرید زمین و انتقال سند آن، تهیه پیش جواز و تائید دادگاه مبتی بر تجاری مسکونی بودن پروژه، تجهیز کارگاه و فنس کشی اشاره کرد. پاسخ مسوولان وزارت نیرو و مجریان پروژه، اما به شکل دیگری است؛ آنها میگویند این وزارتخانه در تمام سالهای گذشته در جریان این پروژه بوده و چندین صورتجلسه مشترک هم امضا کرده، اما به ناگه و در اینروزها موضع خود را تغییر داده است. با این شرایط، اما چرا همچنان مسوولان وزارت نیرو و مجریان پروژه به آبگیری اصرار دارند؟ آنها میپرسند که ماجرای این پروژه و اصرار بر آبگیری آن دقیقا چه هست که حتی وزارت نفت از چنین چاههای مهمی میگذرد؟ نکته مهم در این باره، اما جمعبندی گزارش این مرکز است که عملا آبگیری در شرایط کنونی را به مصلحت نمیداند.

این پرسش خبرنگار اعتماد در نشست دیروز از مجریان این پروژه بود که در پاسخ هم اعلام شد: «درباره گزارش مرکز پژوهشها، جلسه هفته پیش دو کامنت مهم داشتند و گزارش ما را تایید کردند و گفتند اگر دو موضوع حل شود ایرادی ندارد. اما یکی دیگر از پرسشها به گزارش مرکز پژوهشهای مجلس برمیگردد که پس از بررسی این پرونده در مجلس و در کمیسیون اصل ۹۰، عملا ماجرا به این مرکز ارجاع داده شد؛ به عبارتی میتوان گفت نقش حکم برعهده این مرکز پژوهشی واگذار شد که طرفین هم آن را تایید میکنند. «بهنام اندیک» کارشناس حوزه آب و محیط زیست در پاسخ به این پرسش به نگاه زیربنایی وزارت نیرو اشاره میکند و آن را نقد میکند. او درباره ادامه جلسات با وزارت نفت در سالهای بعد هم میگوید: «سال ۸۸ که طرح به آب نیرو میرسد، باز هم جلسه دیگری با نفت شکل میگیرد. بعد که متوجه خطا شدند و از واکنش وزارت نیرو ترسیدند، بحث عدم امکان بهرهبرداری از نفت را مطرح کردند. او معتقد است که نگاه وزارت نیرو و مسوولان به موضوع آب نباید صرفا اقتصادی باشد: «فارغ از اینکه الان غلظت آب چقدر است، سد چمشیر حدود ۲۵ درصد غلظت آب را افزایش میدهد که برای من پرسش است که چرا کارشناسان حوزه آب به راحتی از کنار این موضوع میگذرند؟

بررسی پروژه زاگرس

او درباره مجوزها و روند طیشده هم گفت: «در روند اجرایی ساخت یک سد، شرکت سازنده باید مجوزهای مختلفی را اخذ نماید؛ بعضی از این مجوزها درونسازمانی است و تعدادی نیز برونسازمانی؛ توجیه فنی و اقتصادی طرح در شورای فنی وزارت نیرو مهمترین مجوز درونسازمانی و تایید سازمان محیط زیست مهمترین مجوز برونسازمانی است. همچنین عملیات اجرایی سد بدون اخذ مجوز سازمان محیط زیست امکانپذیر نیست. یکی از بحثهای خبرساز درباره پروژه سد چمشیر در این روزها، ماجرای چاههای وزارت نفت است و حتی در روزهای گذشته برای افکار عمومی این پرسش مطرح شده که چرا این وزارتخانه از مزایای چندین حلقه چاه نفت گذشته است؟ این نسبت ویران کننده ی عرضه و تقاضا به همراه شرایط رکودی که بر کل بازار املاک حاکم شد، باعث شد پروژه زاگرس برای چندین ماه رکود شدید را تجربه کند. اگر تعاونی تا ۶ ماه بعد از موعد تحویل واحدها را تحویل ندهد، باید ماهانه مبلغی را به عنوان جریمه به هر واحد پرداخت نماید. گزارش ارزیابی زیستمحیطی در سال ۱۳۸۸ به سازمان محیط زیست ارسال شده و سازمان بعد از بررسیهای ویژه مجوز را صادر نموده است. اما با این توضیحات و با سابقه چندین پروژه خبرساز در دو دهه گذشته، چرا پیش از اجرای پروژهها این بحثها بهطور جدی مطرح نمیشود و چرا همچنان شاهد بحثهای زیستمحیطی در شرایطی هستیم که عملا نه راه پیش وجود دارد و نه راه پس؛ به عنوان مثال درباره همین سد چمشیر، مسوولان میگویند که نمیتوان چنین هزینهای را نادیده گرفت.

اجرای این طرح باعث وارد آمدن خسارتهای جبران ناپذیری به محیط زیست استان لرستان به خصوص زیستگاهها و مراتع طبیعی شرق این استان شدهاست مجریان پروژه قمرود بدون دریافت مجوزهای زیستمحیطی اقدام به شروع کار کرده و پس از گذشت پنج سال از آغاز اجرای طرح اقدام به دریافت مجوزهای زیستمحیطی کردهاند. درباره مسائل زیست محیطی، اما من اطلاع دارم که از ابتدا دانشگاه شیراز و گروههای مختلف محیط زیستی در این پروژه نقش داشتند هر چند که حوزه تخصص من نیست و کارشناسان صاحبنظر باید نظر خود را اعلام کنند. سازمان محیط زیست پیشتر مجوز این پروژه را صادر کرده، اما میگوید قبلا مجوز دادیم و حالا با مسائلی که مطرح شده باید بررسیهای جدید انجام شود که دو هفته پیش گروهی رفتند و حدود سه روز پیمایش کردند. بنابراین بلوط را میتوان جزء درختچه ها هم محسوب کرد. نکته دیگر اینکه هدف این سد توسعه با این موافق باش گچساران یا کهگیلویه نبود؛ در زمان ساخت البته اشتغال مناسبی برای مردم بومی داشت، اما پس از آن، یک ۶۵ میلیون مترمکعب آب برای صنعت داریم و یک ۶۵ میلیون مترمکعب هم برای کشاورزی. در حالت کلی طرح، طرح خوبی است، چون هم آبی که به خلیج فارس میریزد، تغییری نمیکند ضمن اینکه برداشت از محل سد نسبت به مخزن سد خیلی نیست و تخصیص برای برداشت نسبت به آورد سد حداقلی است. Con te᠎nt was g​ener​ated  by G​SA Content G en er ator Dem​oversion !